Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

θηλυκό...

αρσενικό ...
…κι αν ακουμπήσεις στον ώμο μου και λασπωθείς ;
Όλα πέρασαν από κόσκινο ….τι κι αν είσαι μπλε…
Τα εννέα πέπλα της ψυχής , εφτά του ουρανού χρώματα.
…τα χνάρια που άφησες αχνά , το φεγγάρι τα μαζεύει ένα ένα
…και τα αφήνει στο μαξιλάρι μου.
Μη ραγίσεις κι απόψε…
…περίμενε το φως….

Που να ΄χω αφήσει τη  γλυκιά  παιδιάστικη ψυχή μου …
      …σε  ποιάς καμπάνας το σκοπό δεμένη…
 …σε ποιο καιρό…
…..και σήμερα να πω τη προσευχή μου…
…στα δυό μου γόνατα  θλιμμένος


η γεννηση ...

…κι αν ακουμπήσεις στον ώμο μου και λασπωθείς ;
Όλα πέρασαν από κόσκινο ….τι κι αν είσαι μπλε…
Τα εννέα πέπλα της ψυχής , εφτά του ουρανού χρώματα.
…τα χνάρια που άφησες αχνά , το φεγγάρι τα μαζεύει ένα ένα
…και τα αφήνει στο μαξιλάρι μου.
Μη ραγίσεις κι απόψε…
…περίμενε το φως….

'

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

 στης ουτοπίας σου τις αλήθειες , τα παραμύθια μου λειψά
εξατμίζονται από τις πέντε θαλασσες  στους επτά ουρανους.
Και η πιο σκληρή λέξη είναι η ''αλήθεια΄΄ , αλήθεια σου λέω....
τι κι αν μου είπες κάποτε ''σ΄αγαπω''.
ταπετσαρίες στους τοίχους τα λόγια σου....τα πιάνω....
τα κολλάω..και γελαω που κάποτε σε πιστεψα.
πάντα το ίδιο λάθος , πάντα η ίδια πλάνη και πάντα το ίδιο
κλάμα στης βροχής τα μονοπάτια.
Δε ξαναλέω φεύγω , γιατί πάντα επιστρέφω...
Σου λέω οτι θα μείνω , γιατί πρέπει να φύγω...
πιστεύω οτι έτσι θα'ναι πιότερο γλυκό....
....και για μένα , και για 'σένα....



το παπουτσομένο ψάρι ....
φύλλο χρυσού σε καλαπόδι απο οξυά και σύρμα γαλβανιζέ σε απόχρωση βερμιγιόν
'' αύρα vermillon ''  
  • φύλλο χρυσού σε καλαπόδι από οξυά και μαύρη πατίνα...σύρμα γαλβανιζε σε χρώμα βερμιγιόν